W małym miasteczku za siódmą górką mieszkała chyża panna Chybotka,
wciąż chichocząca z chucherkiem-chórkiem, ponieważ trudno było jej spotkać
na swojej drodze znaczki-dziwaczki, co by fruwały niechybotliwie
od wiatru, który poruszał maczki, będąc przedmiotem najwyższych zdziwień.
Aż oświeciła pannę Chybotkę jej koleżanka – cna Ulijanka,
mówiąc: klasery niełatwo spotkać, nawet na poczcie koło przystanku.
Grunt, żeby ule ukleić miodem, a oczy zlepić snem jak melasą;
bo najważniejsze: zrozumieć szkodę, która się dzieje, gdy nie śnisz z klasą.